Od Baty do Radomiaka - piąta odsłona dziejów Radomiaka

Dziś przedstawiamy kolejną odsłonę dziejów Radomiaka. W odcinku tym przypomnimy rok 1945, który byłe niezwykle ważny w historii Radomiaka. W tym właśnie roku zaraz po wyzwoleniu z połączenie "jedenastki" przy fabryce obuwia Bata i drużyny złożonej z uczniów rzemieślniczej szkoły garbarskiej powstał klub fabryczny pod nazwą Bata, który w połowie czerwca 1945 roku został przemianowany na KS RADOMIAK.

W czasie okupacji młodzież polska pozbawiana została możliwości uprawiania sportu w sposób oficjalny. Zakładano jednak drużyny konspiracyjne, które na podmiejskich łąkach i placach prowadziły rozgrywki piłkarskie. Wśród kilku zespołów istniała również "jedenastka" fabryki obuwia Bata, zorganizowana głównie z inicjatywy Bronisława Bierniacika, Zdzisława Bielawskiego i Tadeusza Solarskiego. W drużynie tej grali m.in.: Ludwik Adamczyk, Zygmunt Drela, Józef Gibaszewski, Jerzy Jagiełło, Zdzisław Klimkowki oraz Józef Pacek.

Własną drużynę mieli również uczniowie rzemieślniczej szkoły grabarskiej, której głównym inspiratorem był Jerzy Czachor a wśród pierwszych piłkarzy znaleźli się trzej jego bracia: Aleksander, Marian i Ryszard. W barwach Szkolnego Klubu Sportowego grali również: Marian Ciupa, Jerzy Gniewek, Tadeusz Rusinowicz, Stanisław Szczepański i Tadeusz Zieliński. Właśnie z obu tych zespołów zaraz po wyzwoleniu powstał klub fabryczny pod nazwą Bata. Zebranie założycielskie odbyło się 7. kwietnia 1945 roku. Na nim powołano tymczasowy zarząd z Włodzimierzem Skibińskim na czele.

Nim to jednak nastąpiło, już pięć dni wcześniej 2. kwietnia drużyna piłkarska KS Bata rozegrała swój pierwszy mecz z Bronią Radom. Na boisku przy ul. Narutowicza wygrali "metalowcy" 1:0 (1:0) po bramce strzelonej przez Mariana Więcaszka. Spotkanie choć nie stało na wysokim poziomie, wzbudziło duże zainteresowanie kibiców. Drużyny w tym historycznym meczu wystąpiły w składach. KS Bata: Ciupa, Adamczyk, Drela, Gibaszewski, Rusinowicz, Kaliński, Klimkowski, Szczepański, Czachor A., Gniewek, Czachor M.. Trenerem zespołu był Marian Matyjaśkiewicz. KS Broń: Wasilewski, Zieliński T., Trybuła, Baran, Niewiadomski, Młynarczyk, Blinstrub, Jakowienko, Nowak, Fajdek. Zespół Broni prowadził Jan Kilian. Można powiedzieć, że były to pierwsze nieoficjalne derby Radomia pomiędzy późniejszym Radomiakiem a Bronią. Również w spotkaniu rewanżowym rozegranym miesiąc później lepsi okazali się piłkarze Broni, wygrywając tym razem 4:0.

W połowie czerwca nastąpiła pierwsza zamiana nazwy klubu. Na jednym z posiedzeń, członkowie zespołu zdecydowali, że od tego momentu ich stowarzyszenie będzie nosiło nazwę Radomiak.

13. lipca 1945 roku odbyło się zebranie członków klubu, na którym zatwierdzono statut oraz wybrano 9-osobowy zarząd na czele którego stanął dyrektor naczelny fabryki obuwia Włodzimierz Skibiński (on też był autorem znaczka klubowego oraz zasugerował barwy klubowe jako zielono-biało-zielone), mający do pomocy dwóch zastępców: Antoniego Szwagulińskiego i Kazimierza Świętonowskiego. Sekretarzem został Zbigniew Wroński, skarbnikiem Tadeusz Stasiecki a gospodarzem Kazmierz Skupień. W skład zarządu ponadto weszli: Józef Górszczyk, Józef Hojda i Alojzy Sztobryn. Pierwszym kierownikiem sekcji piłki nożnej Radomiaka został Bronisław Biernacik, trenerem Marian Matyjaśkiewicz, kapitanem zespołu Ludwik Adamczyk.