Tak się to wszystko zaczęło...

Bywały już w radomskim sporcie różne jubileusze, ale ten jest szczególny. W tym właśnie roku RKS Radomiak obchodzi 100-lecie działalności. Wprawdzie KS Radomiak został założony w 1945 roku, lecz po fuzji w 1967 roku z Radomskim Kołem Sportowym przejął jego tradycje i oficjalnie jako rok założenia podaje się 1910. Przez cały 2010 rok będziemy chcieli przybliżyć naszym czytelnikom historię najbardziej zasłużonego klubu w regionie radomskim.

Wszystko zaczęło się w zamierzchłych czasach....

W 1908 roku uczeń V klasy Szkoły Handlowej Włodzimierz Chędzyński zwany przez kolegów "dziadkiem" otrzymał w prezencie, przysłany z zagranicy skórzany futbol. Zainteresowanie tym "nowym przedmiotem" było bardzo duże. Pierwszymi, którzy wykazywali szczególne predyspozycje do nowej gry byli: Leszek Przyłuski, Stanisław Skotnicki i bracia Zgładzińscy. Oni to właśnie za cichym przyzwoleniem dyrektora "handlówki" profesora Prospera Jarzyńskiego zorganizowali pierwszy mecz. Utworzono dwie drużyny składające się z uczniów tej szkoły, którym nadano nazwy Slavia oraz Lechia. Zespoły w tamtych czasach nie miały tak znakomitych strojów sportowych jak obecnie, dlatego też kostiumy uszyto we własnym zakresie z taniej flaneli. Lechia przyjęła barwy błękitno-kremowe, a Slavia czerwono-czarne. Ten pierwszy historyczny mecz rozegrano na placu szkolnym przy ul. Długiej (dzisiaj Traugutta), poszerzając go aż do posesji straży pożarnej. Niestety nie jest znany wynik tego spotkania. Takie pojedynki trwały prawie dwa lata.

W 1910 roku po uzyskaniu od władz carskich pozwolenia na oficjalną działalność powstało Radomskie Towarzystwo Sportowe. Zaborca zatwierdził również znaczek klubu, który był na wzór herbu ziemi sandomierskiej, w skład której wówczas wchodził Radom. RTS posiadał oczywiście przede wszystkim sekcję piłki nożnej, która występowała pod nazwą Kordian, ale również kolarską, łyżwiarską i gimnastyczną. Zapał ludzi, którzy zainicjowali działalność Towarzystwa był tak duży, że już wkrótce powstał stadion z boiskiem i kolarskim torem żużlowym oraz szatniami, między ulicami Kościelną (dzisiaj Moniuszki) a Sienkiewicza.

Jeszcze w 1911 roku rozegrano w Radomiu bardzo ciekawy mecz. Radomianie zmierzyli się ze Stellą Warszawa, a spotkanie to wzbudziło bardzo duże zainteresowanie publiczności. Organizatorzy wydrukowali nawet specjalny program w dwóch językach: rosyjskim i polskim. Te pierwsze historyczne zawody wygrała drużyna z Warszawy 5:2. Bramki dla Radomian strzelili: Michał Tadeusz Osiński i Stanisław Skotnicki. Zawodnicy w tym meczu występowali we własnym, skromnym sprzęcie, mając na nogach zwykłe trzewiki. Pierwszy prawdziwy strój sportowy dla drużyny piłkarskiej przywieźli z Krakowa bracia Feliks i Edward Szczepańscy. Zakupione koszulki miały barwy biało-czerwone, a tymi którzy w tamtym okresie przywdziewali je byli: bracia: Feliks, Edward i Stefan Szczepańscy, Wiktor Petrusiewicz, Józef Krassowski, Mieczysław Szałowski, Antoni Karpiel, Sławomir Witkowski, Aleksander Bartodziejewski, Roman Wencel, Franciszek Zubelewicz, Wiktor Zalewski, Wacław Zaborski i Michał Konofalski.

Prawdopodobnie najwyższe zwycięstwo przed wybuchem I wojny światowej Kordian odniósł nad żydowskim klubem Barkochba w stosunku 12:0. W tamtym okresie funkcję prezesa klubu sprawował Prosper Jarzyński, wiceprezesem był Władysław Bogucki, a skarbnikiem Witold Smyjewski.

W czasie wojny boisko RTS zostało całkowicie zdewastowane, jako, że stacjonowały na nim wojska zaborców. Zniszczeniu uległy również szatnie, a sprzęt sportowy został rozkradziony.

Takie były początki dzisiejszego Radomiaka. W najbliższym czasie przedstawimy jego dalsze dzieje.

Artykuł pochodzi z Dziennika Radomskiego i jest autorstwa Sławomira Monika.