Wierzba najskuteczniejszy, Boryczka najrówniejszy

Minioną rundę jesienną podsumowały już statystyki czy ligowa tabela. Ocenili szkoleniowiec Arkadiusz Grzyb i prezes Łukasz Podlewski. Tym razem my postanowiliśmy pochylić się nieco nad każdym piłkarzem z osobna i w kilku zdaniach podsumować jaka była pierwsza cześć sezonu w wykonaniu każdego z nich. Staraliśmy się nikogo specjalnie nie wyróżniać, czy też aż nadto ganić. Zresztą, przeczytajcie i oceńcie sami.

Piotr Banasiak - pod nieobecność kontuzjowanego Jakuba Studzińskiego wywalczył sobie pozycję pierwszego bramkarza. Swoimi interwencjami niejednokrotnie uchronił zespół przed stratą goli, ale zdarzyło się również, że szkoleniowiec posadził go na ławce rezerwowych w spotkaniu z Mazurem Karczew.

Mirosław Kuczera - przyszedł do Radomiaka przed sezonem i jesienią rozegrał dwa spotkania. W debiucie z GLKS Nadarzyn przy stracie bramki był bez szans. Z kolei przed radomską publicznością w meczu przeciwko Mazurowi chyba brakowało pewności.

Marcin Sikorski - po odejściu Andrzeja Bednarza miał kierować defensywą zielonych, jednak jak sam podkreśla po minionej rundzie w swoim wykonaniu spodziewał się więcej. Na pewno wpływ na to miały również wszelakie urazy, które go nie omijały. Zdobył bardzo ważną, dającą zwycięstwo bramkę w meczu przeciwko Wiśle II Płock.

Dariusz Mortka - od meczu z Piasecznem kiedy to zastąpił pauzującego za kartki Marcina Sikorskiego wdarł się przebojem do pierwszego składu i do końca rundy był podstawowym środkowym obrońcą. Końcówka rundy jednak nie najlepsza. W kilku spotkaniach popełnił proste błędy.

Maciej Świdzikowski - długo nie mógł wyleczyć kontuzji, ale kiedy już doszedł do pełni sił okazał się bardzo mocnym punktem defensywy zielonych. Na boisku nie przebiera w środkach, walczy o każdą piłkę. Udowodnił, że zasługuje na grę w wyjściowej jedenastce i że w przyszłości Radomiak może mieć z niego wiele pożytku.

Maciej Woźniak - niestety odniesiona kontuzja już na początku sezonu praktycznie wyeliminowała go z gry przez większą część rundy jesiennej. W czterech spotkaniach, w których wystąpił zaprezentował się z pozytywnej strony i podobnie jak Maciej Świdzikowski dobrze rokuje na przyszłość jeśli chodzi o grę na stoperze.

Łukasz Szary - całą rundę - nie licząc okresu kiedy był kontuzjowany - podobnie jak w IV lidze spędził na prawej obronie. Pamiętając jego występy na tej samej stronie, ale w linii pomocy śmiemy twierdzić, że właśnie tam radziłby i czułby się znacznie lepiej.

Maksym Kobylarczyk - zaliczył tylko trzyminutowy epizod w meczu przeciwko Pogoni-Ekolog Zduńska Wola. Silna konkurencja w formacji defensywnej sprawiła, że w drugiej części rundy miał problemy ze wskoczeniem do osiemnastki meczowej.

Kamil Molga - silna konkurencja wśród bocznych obrońców sprawiła, że Kamil w rundzie jesiennej nie pojawił się na boisku.

Paweł Boryczka - najrówniej grający piłkarz. Niezależnie od pozycji na jakiej gra, czy to prawa czy lewa obrona, czy też czasem pomoc, zawsze należycie wywiązywał się ze swoich obowiązków. Popularny "Borys" charakteryzuje się tym, że zalicza sporo asyst.

Michał Majewski - przez większą część rundy zmagał się z kontuzją. Pod koniec sezonu doszedł do pełni sprawności, ale nie zagrał ani minuty.

Klaudiusz Łatkowski - na pewno stać go i oczekujemy od tego piłkarza więcej. Na początku rundy podstawowy lewy obrońca. Później stracił miejsce w wyjściowej jedenastce, ale powrócił do niej z uwagi na kontuzje innych graczy. Podkreślić należy bardzo dobre spotkanie w Kutnie.

Dawid Sala - w swoją grę wkłada całe serce. Nidy nie ustępuje i walczy do końca. Przychodził do Radomiaka jako prawy obrońca. Sezon jednak zaczął jako stoper, gdzie nie radził sobie najlepiej. Od meczu w Piasecznie do końca rundy grał na pozycji defensywnego pomocnika.

Patryk Zięba - absolutny debiutant tej rundy. Trener Grzyb nie bał się zaryzykować stawiając na 17-latka w spotkaniu przeciwko Warcie. Ten odpłacił się szkoleniowcowi inicjując akcję po której padła bramka dla zielonych. Spory talent, który odważnie puka do drzwi drużyny seniorów.

Daniel Barzyński - kapitan zespołu. Podobnie jak w ubiegłym sezonie tak i teraz doskonale odnajduje się na pozycji ofensywnego pomocnika. Bardzo udana runda. Śmiało można stwierdzić, że aktualnie jest niezbędny w Radomiaku.

Piotr Wlazło - nie była to najlepsza runda w wykonaniu popularnego "Belka", ale mimo wszystko był on ważnym ogniwem zespołu o czym można było się przekonać, gdy z powodu kontuzji brakowało go na boisku. Na pewno wpływ na to miały przedsezonowe zawirowania związane ze zmianą barw klubowych.

Arkadiusz Oziewicz - nie zawodzi w ofensywie. Strzela, asystuje. Początek rundy jako środkowy pomocnik, później powrócił na swoją pozycję z ubiegłego sezonu, a więc na lewą stronę pomocy. Wiążemy z nim spore nadzieje jeśli chodzi o przyszłą rundę.

Szymon Kurbiel - jak sam twierdzi miniona runda w barwach Radomiaka wiele mu dała. Grał zarówno w środku jak i na bokach pomocy. Młody, przebojowy piłkarz, poczynający sobie na boisku bez kompleksów.

Piotr Kornacki - dołączył do zespołu jako ostatni, ale okazał się bardzo potrzebny. Wchodząc z ławki rezerwowych niejednokrotnie swoimi dośrodkowaniami z lewej strony boiska potrafił odmienić losy meczu - tak było m. in. w Kutnie. W Pułtusku z konieczności zagrał na lewej obronie i spisał się znakomicie. Słabszy występ z Narwią Ostrołęka, kiedy został zmieniony po dwudziestu minutach gry.

Maciej Lesisz - obok Daniela Barzyńskiego najbardziej doświadczony piłkarz przez niemal całą rundę pełnił rolę zmiennika. Rzadko pojawiał się na boisku w ataku, lecz zazwyczaj na pozycji prawego pomocnika, gdzie jak sam podkreśla nie czuje się najlepiej.

Łukasz Janik - w poprzednim sezonie jeden z najlepszych strzelców Radomiaka. Teraz nie grał zbyt wiele, ale przypomnijmy, że to właśnie on otworzył konto bramkowe zielonych podczas meczu w Kutnie, który doskonale wiemy jak się zakończył.

Paweł Tarnowski - pierwsza część rundy w ataku obok Krzysztofa Wierzby. Później trener Grzyb ustawiał go na prawej pomocy. Jednak popularny "Taran" bez względu na pozycję na boisku, nie zawodził i zdobywał niezwykle ważne dla zielonych bramki.

Krzysztof Wierzba - z początku nie mógł wkomponować się w zespół, ale gdy już to się stało seriami zdobywał bramki, dzięki czemu na koniec rundy zajmuje miejsce na fotelu króla strzelców ligi. Zdarzały mu się również słabsze występy, ale napastnika rozliczamy przede wszystkim z bramek.